MIEJSKI OŚRODEK POMOCY SPOŁECZNEJ
W SANOKU
ul. Zamkowa 30
38-500 Sanok
tel. 13 46 32 810
fax.:13 46 41 36
www.mops.sanok.pl
POMOC SPOŁECZNA
Poradnictwo specjalistyczne, pomoc, usługi i kontrakt socjalny
Poradnictwo specjalistyczne
zwłaszcza prawne, psychologiczne i rodzinne. Pomoc społeczna ma obowiązek udzielać informacji z zakresu prawa rodzinnego i opiekuńczego, zabezpieczenia społecznego oraz ochrony lokatorów. W zakresie poradnictwa psychologicznego i rodzinnego ośrodki pomocy społecznej powinny prowadzić diagnostykę, profilaktykę oraz terapię.
Pomoc dla osób bezdomnych
Gmina ma obowiązek zapewnić schronienie, posiłek oraz niezbędne ubranie osobom, które są tego pozbawione. Dodatkowo osoba bezdomna może zostać objęta indywidulanym programem wychodzenia z bezdomności, który polega na wspieraniu osoby bezdomnej w rozwiązywaniu jej problemów życiowych, w szczególności rodzinnych i mieszkaniowych, oraz pomocy w uzyskaniu zatrudnienia. Indywidualny program jest opracowywany przez pracownika socjalnego wspólnie z osobą bezdomną.
Usługi opiekuńcze
Wsparcie w postaci usług opiekuńczych oraz specjalistycznych usług opiekuńczych udzielana jest osobom, które z powodu wieku, choroby itd. potrzebują pomocy innych osób.
Usługi takie mogą być przyznane zarówno osobom samotnym, jaki i osobom, które mają rodzinę, w przypadku, gdy rodzina nie jest w stanie opieki takiej zapewnić.
Usługi obejmują przede wszystkim pomoc w zaspokajaniu codziennych potrzeb życiowych, opiekę higieniczną, pielęgnację zaleconą przez lekarza. W ramach specjalistycznych usług opiekuńczych pomoc dostosowana jest do szczególnych potrzeb osoby wynikających z rodzaju schorzenia lub niepełnosprawności.
Warunki korzystania z usług opiekuńczych oraz specjalistycznych usług opiekuńczych, z wyłączeniem specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi, ustalane są przez radę gminy w drodze uchwały.
Domy pomocy społecznej
Pomoc w postaci pobytu w domu pomocy społecznej skierowana jest do osób, które wymagają całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności, niemogącej samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu, a dla której pomoc nie może być zrealizowana w postaci usług opiekuńczych.
Domy pomocy społecznej dzielą się na:
-
domy dla osób w podeszłym wieku
-
domy dla osób przewlekle somatycznie chorych
-
domy dla osób przewlekle psychicznie chorych
-
domy dla dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie
-
domy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej intelektualnie
-
domy dla osób niepełnosprawnych fizycznie
Pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny w wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania, którego wysokość w zależności od tego czy dom ma zasięg gminny, powiatowy czy regionalny, ustalana jest przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta), starostę lub marszałka województwa.
Opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej wnoszą:
-
mieszkaniec domu - do wysokości 70 proc. swojego dochodu
-
małżonek, zstępni przed wstępnymi, w przypadku gdy dochód tych osób przekracza 250 proc. kryterium dochodowego, jednak kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 250 proc. tego kryterium
-
w przypadku niewywiązania się z wnoszenia opłat przez osoby wymienione powyżej, za pobyt w domu płaci zastępczo gmina. Gminie przysługuje prawo dochodzenia zwrotu poniesionych na ten cel wydatków.
Za pobyt w domu opieki społecznej opłaty wnoszą w kolejności:
-
mieszkaniec domu
-
małżonek, zstępni przed wstępnymi
-
gmina, z której osoba została skierowana do domu opieki społecznej
W przypadku, gdy mieszkaniec domu ponosi pełną odpłatność, rodzina oraz gmina nie mają obowiązku wnoszenia opłat.
Kontrakt socjalny
Pracownik socjalny może zawrzeć kontrakt z osobą lub rodziną w trudnej sytuacji życiowej. Kontrakt będzie określał zasady współdziałania tych osób z ośrodkiem pomocy społecznej. Odmowa zawarcia kontraktu socjalnego lub niedotrzymywanie jego postanowień mogą stanowić podstawę do odmowy przyznania świadczenia, uchylenia decyzji o przyznaniu świadczenia lub wstrzymania świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej.
Warunki uzyskania pomocy i tryb działania (procedura składania wniosków)
TRYB DZIAŁANIA
W sprawach pomocy społecznej określają go przepisy kodeksu postępowania administracyjnego i ustawy o pomocy społecznej.
Obowiązująca procedura:
-
Zgłoszenie potrzeby - pisemny wniosek złożony u pracownika socjalnego Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Sanoku.
-
Wywiad środowiskowy (rodzinny) przeprowadzony przez pracownika socjalnego w miejscu zamieszkania osoby lub rodziny zainteresowanej.
-
Udokumentowanie sytuacji majątkowej i osobistej oraz powodów ubiegania się o pomoc.
-
Ustalenie przez pracownika socjalnego wspólnie z osobą ubiegającą się o pomoc planu działań.
-
Podjęcie decyzji o zakresie i formie udzielania pomocy.
-
Wydanie decyzji w formie pisemnej.
-
Po uprawomocnieniu się decyzji realizujemy pomoc.
Świadczenia z pomocy społecznej
Pomoc społeczna udziela wsparcia w formie świadczeń pieniężnych oraz niepieniężnych.
Świadczenia pieniężne to:
-
zasiłek stały
-
zasiłek okresowy
-
zasiłek celowy i specjalny zasiłek celowy
Świadczenia niepieniężne to:
-
praca socjalna
-
składki na ubezpieczenie zdrowotne
-
składki na ubezpieczenie społeczne
-
sprawienie pogrzebu
-
poradnictwo specjalistyczne
-
schronienie
-
posiłek
-
niezbędne ubranie
-
usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania, w ośrodkach wsparcia oraz w rodzinnych domach pomocy
-
specjalistyczne usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania oraz w ośrodkach wsparcia
pobyt i usługi w domu pomocy społecznej
Zasiłek stały
Przysługuje pełnoletniej osobie samotnie gospodarującej, całkowicie niezdolnej do pracy z powodu wieku lub niepełnosprawności, jeśli nie przekracza ona kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej, czyli 461 zł.
Zasiłek stały przysługuje także osobie pełnoletniej pozostającej w rodzinie, całkowicie niezdolnej do pracy z powodu wieku lub niepełnosprawności, jeżeli jej dochód, jak również dochód na osobę w rodzinie nie przekracza kryterium dochodowego na osobę w rodzinie.
Wysokość zasiłku stałego jest uzależniona od wysokości dochodu osoby oraz dochodu rodziny i ustala się ją w następujący sposób:
-
w przypadku osoby gospodarującej samotnie, zasiłek stanowi różnicę między kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej a dochodem tej osoby. Zasiłek nie może w tym wypadku przekroczyć 418 zł.
-
w przypadku osoby w rodzinie, zasiłek stanowi różnicę między kryterium dochodowym na osobę w rodzinie a dochodem na osobę w rodzinie
-
Kwota zasiłku stałego nie może być niższa niż 30 zł miesięcznie.
-
W przypadku zbiegu uprawnień do zasiłku stałego i renty socjalnej, zasiłek stały nie przysługuje.
Zasiłek okresowy
Przysługuje w szczególności ze względu na długotrwałą chorobę, niepełnosprawność, bezrobocie, możliwość utrzymania lub nabycia uprawnień do świadczeń w innych systemach zabezpieczenia społecznego. Aby uzyskać zasiłek, należy spełniać kryterium dochodowe.
Wysokość zasiłku okresowego jest uzależniona od wysokości dochodu osoby oraz rodziny i ustala się ją w następujący sposób:
-
w przypadku osoby gospodarującej samotnie, zasiłek stanowi różnicę między kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej a dochodem tej osoby. Zasiłek nie może w tym wypadku przekroczyć 418 zł.
-
w przypadku osoby w rodzinie, zasiłek stanowi różnicę między kryterium dochodowym na osobę w rodzinie a dochodem na osobę w rodzinie
-
Kwota zasiłku ustalona w ten sposób nie może być niższa niż 50 proc. różnicy między kryterium dochodowym a dochodem. Jednocześnie nie może być on niższy niż 20 zł.
W 2005r. minimalna wysokość zasiłku okresowego wynosi:
-
w przypadku osoby samotnie gospodarującej ? 30% różnicy między kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej a dochodem tej osoby;
-
w przypadku rodziny ? 20% różnicy między kryterium dochodowym rodziny a dochodem rodziny
Okres przyznawania takiego zasiłku ustalany jest przez ośrodek pomocy społecznej na podstawie okoliczności sprawy.
Zasiłek celowy
Jest on przyznawany za zaspokojenie niezbędnej potrzeby bytowej, w szczególności na:
W przypadku osób bezdomnych oraz osób niemających dochodu oraz możliwości uzyskania świadczeń zdrowotnych (zgodnie z ustawą o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym w NFZ) zasiłek celowy może zostać przyznany na pokrycie wydatków na świadczenia zdrowotne.
Zasiłek celowy może zostać przyznany osobie lub rodzinie, które poniosły straty w wyniku zdarzenia losowego, klęski żywiołowej lub ekologicznej. W takich wypadkach pomoc przyznawana jest bez względu na dochód.
Uwaga!
W szczególnie uzasadnionych wypadkach przewidziano możliwość przyznania osobie lub rodzinie przekraczającym kryterium dochodowe specjalnego zasiłku celowego (w wysokości nie przekraczającej odpowiedniego kryterium dochodowego). Osoby takie mogą także uzyskać zasiłek okresowy, celowy lub pomoc rzeczową, pod warunkiem zwrotu części lub całości przyznanej pomocy.
Składka emerytalno-rentowa
dla osoby rezygnującej z zatrudnienia w związku z koniecznością sprawowania bezpośredniej, osobistej opieki nad długotrwale lub ciężko chorym członkiem rodziny oraz wspólnie niezamieszkującymi matką, ojcem (także współmałżonka) oraz rodzeństwem.
Takim osobom ośrodek pomocy społecznej opłaca składki emerytalno-renotwe za czas sprawowania opieki. Dotyczy to także osób, które w związku ze sprawowaniem opieki przebywają na urlopie bezpłatnym.
Komu przysługuje prawo do świadczeń z pomocy społecznej i kryteria dochodowe
Komu przysługuje prawo do świadczeń z pomocy społecznej ?
-
Osobom posiadającym obywatelstwo polskie mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium RP
-
Cudzoziemcom mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium RP posiadającym zezwolenie na osiedlenie się, zgodę na pobyt tolerowany lub status uchodźcy nadany w RP
-
Obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego, przebywającym na terytorium RP, którzy uzyskali zezwolenie na pobyt
Prawo do świadczeń z pomocy społecznej nie przysługuje osobom odbywającym karę pozbawienia wolności. W przypadku osób czasowo aresztowanych, świadczenie jest zawieszane, a za okres tymczasowego aresztowania nie przysługuje świadczenie.
Kryterium dochodowe
Większość świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej przysługuje osobom, których dochody nie przekraczają kryterium dochodowego.
Kryterium dochodowe osoby samotnie gospodarującej - 461 zł
Kryterium dochodowe na osobę w rodzinie - 316 zł
Podstawa Prawna Działania MOPS w Sanoku
Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Sanoku działa na podstawie następujących przepisów:
-
Ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej (Dz.U. z 2004r. Nr 64, poz. 593 z późniejszymi zmianami). Poprzednio : Ustawa z dnia 29 listopada 1990 roku o pomocy społecznej (Dz.U. z 1998r. Nr 64, poz. 414 z późniejszymi zmianami),
-
Ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz.U. z 1996r. Nr 13, poz. 74 z późniejszymi zmianami),
-
Ustawy z dnia 5 czerwca 1998 roku o samorządzie powiatowym (Dz.U. z 1998r. Nr 91, poz. 578 z późniejszymi zmianami),
-
Innych ustaw określających zadania z zakresu pomocy społecznej,
-
Uchwały Nr X/51/90 z 27.02.1990r. MEN w sprawie utworzenia jednostki budżetowej ? Terenowego Ośrodka Pomocy Społecznej w Sanoku
Codziennemu życiu Sanoczan towarzyszą liczne problemy, które swoim zasięgiem obejmują coraz większą grupę ludzi. Zmuszają one część społeczności Sanoka do szukania różnych form pomocy, w tym korzystania z pomocy MOPS.
Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Sanoku realizuje zadania określone ustawą o pomocy społecznej i innymi ustawami mającymi na celu ochronę poziomu życia osób i rodzin o zapewnieniu odpowiednich środków. Głównym celem realizowanym przez Ośrodek jest umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężania trudnych sytuacji życiowych, których nie są w stanie pokonać przy wykorzystaniu własnych środków, możliwości i uprawnień.
W świetle nowej ustawy z dnia 12 marca 2004r. instytucje pomocy społecznej udzielają pomocy osobom i rodzinom w szczególności z powodu:
-
ubóstwa
-
sieroctwa
-
bezdomności
-
bezrobocia
-
niepełnosprawności
-
długotrwałej lub ciężkiej choroby
-
przemocy w rodzinie
-
potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności
-
bezradności w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa
-
domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych
-
braku umiejętności w przystosowaniu do życia młodzieży opuszczającej placówki opiekuńczo-wychowawcze
-
trudności w integracji osób, które otrzymały status uchodźcy
-
trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego
-
alkoholizmu lub narkomanii
-
zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej
-
klęski żywiołowej lub ekologicznej
ŚWIADCZENIA RODZINNE
WAŻNE! wyroki Trybunału Konstytucyjnego z lipca 2008 (Dz.U.z dnia 31 lipca 2008 )
2008-08-08 Informacja dotycząca wyroków Trybunału Konstytucyjnego Wyrokiem z dnia 18 lipca 2008 r. sygn. akt P 27/07 (Dz. U. z dnia 31 lipca 2008 r., Nr 138, poz. 872), Trybunał Konstytucyjny uznał za niezgodny z Konstytucją RP art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. Nr 139, poz. 992 z późn. zm.) w zakresie, w jakim uniemożliwia przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego obciążonej obowiązkiem alimentacyjnym osobie zdolnej do pracy, niezatrudnionej ze względu na konieczność sprawowania opieki nad innym niż jej dziecko niepełnosprawnym członkiem rodziny. Ponadto, wyrokiem z dnia 22 lipca 2008 r. sygn. akt P 41/07 (Dz. U. z dnia 31 lipca 2008 r., Nr 138, poz. 875), Trybunał Konstytucyjny uznał za niezgodny z Konstytucją RP art. 17 ust. 1 i ust. 5 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. Nr 139, poz. 992 z późn. zm.) w zakresie, w jakim uniemożliwia przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego zdolnej do pracy osobie pełniącej funkcję spokrewnionej rodziny zastępczej, na której ciąży jednocześnie obowiązek alimentacyjny wobec dziecka niepełnosprawnego wymagającego opieki oraz art. 58 ust. 1 ww. ustawy w zakresie, w jakim nie przyznaje prawa do świadczenia pielęgnacyjnego po dniu 31 sierpnia 2005 r. osobie ustanowionej rodziną zastępczą spokrewnioną i otrzymującą do 30 kwietnia 2004 r. zasiłek stały na podstawie przepisów ustawy o pomocy społecznej. Powyższe wyroki TK weszły w życie z dniem ogłoszenia, tj. z dniem 31 lipca 2008 r. Wejście w życie powyższych wyroków oznacza, że od dnia 31 lipca 2008 r. o świadczenie pielęgnacyjne, poza rodzicem lub opiekunem faktycznym niepełnosprawnego dziecka legitymującego się odpowiednim orzeczeniem, mają prawo ubiegać się także inni członkowie rodziny, na których zgodnie z przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego ciąży obowiązek alimentacyjny, także w przypadku gdy pełnią funkcję spokrewnionej rodziny zastępczej. Ponadto osoby, które pełniły funkcję rodziny zastępczej spokrewnionej i otrzymywały do 30 kwietnia 2004 r. zasiłek stały na podstawie przepisów ustawy o pomocy społecznej, mają prawo do świadczenia pielęgnacyjnego także po 31 sierpnia 2005 r., jeżeli spełniają warunki określone w dotychczasowych przepisach, tj. w przepisach ustawy o pomocy społecznej w brzmieniu obowiązującym na dzień 30 kwietnia 2004 r. Oznacza to, że od dnia 31 lipca 2008 r. osoby, które zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, obciąża obowiązek alimentacyjny względem: - dziecka legitymującego się orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji, - osoby posiadającej orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności, mogą ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne w związku z koniecznością opieki nad tymi osobami. Analogicznie jak rodzice i opiekun faktyczny dziecka niepełnosprawnego, osoby ubiegającej się o świadczenie pielęgnacyjne muszą spełniać wszystkie warunki, od których ustawa o świadczeniach rodzinnych uzależnia prawo do tego świadczenia. W szczególności osoba ubiegająca się o świadczenie pielęgnacyjne powinna być zdolna do pracy, lecz zrezygnować lub nie podejmować zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną. Ponadto spełnione musi być kryterium dochodowe. TK rozszerzył krąg osób uprawnionych do świadczenia pielęgnacyjnego, nie odniósł się jednak do kwestii sposobu ustalania składu rodziny, a tym samym i dochodu, co oznacza, że brak jest podstaw do innego niż dotychczas sposobu ustalania składu i dochodu rodziny osoby ubiegającej się o świadczenie pielęgnacyjne. W konsekwencji, prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, o które ubiega się osoba zobowiązana do alimentacji względem osoby niepełnosprawnej, pozostaje uzależnione od dochodu członków rodziny osoby ubiegającej się, której skład wskazuje art. 3 pkt 16 ustawy o świadczeniach rodzinnych. Ww. osoby, inne niż rodzice i opiekun faktyczny, według TK również uprawnione do świadczenia pielęgnacyjnego, które przed 31 lipca 2008 r. otrzymały decyzje o odmowie przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, zgodnie z art. 145a §1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), w terminie jednego miesiąca od dnia ogłoszenia wyroku Trybunału Konstytucyjnego, tj. do dnia 31 sierpnia 2008 r., mają prawo wnieść skargę do organu właściwego realizującego świadczenia rodzinne, o wznowienie postępowania. W wyniku rozpatrzenia skargi organ właściwy winien uchylić decyzję (lub decyzje, jeżeli skarga o wznowienie dotyczy więcej niż jednej decyzji np. w przypadku niekorzystnych decyzji wydawanych stronie w kolejnych okresach zasiłkowych) wydaną stronie na podstawie przepisów uznanych za niezgodne z Konstytucją RP, ponownie rozpatrzyć wniosek i ewentualnie ustalić prawo do świadczenia pielęgnacyjnego (a także do składek z tytułu ubezpieczenia emerytalno-rentowego) od momentu jego pierwotnego złożenia przez stronę na podstawie przepisów wówczas obowiązujących. Jednak, zgodnie z art. 145a §2 Kpa, skargę o wznowienie postępowania wnosi się w terminie jednego miesiąca od dnia wejścia w życie orzeczenia TK. Tak więc każdy, kto nie skorzysta z możliwości złożenia ww. skargi do dnia 31 sierpnia 2008 r., nie może po tej dacie wnosić o wznowienie postępowania, a tym samym dochodzić przyznania świadczenia pielęgnacyjnego za okres przed wejściem w życie wyroku TK. Natomiast osobom obciążonym obowiązkiem alimentacyjnym, zdolnym do pracy, niezatrudnionym ze względu na konieczność sprawowania opieki nad innym niż jej dziecko niepełnosprawnym członkiem rodziny, oraz osobom pełniącym funkcję spokrewnionej rodziny zastępczej, na których ciąży jednocześnie obowiązek alimentacyjny wobec dziecka niepełnosprawnego wymagającego opieki, których wnioski o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego rozpatrywane są po opublikowaniu orzeczenia TK (tj. po 31 lipca 2008 r.), prawo do świadczenia pielęgnacyjnego przysługuje od miesiąca złożenia wniosku z wymaganymi dokumentami. Należy podkreślić, że przy podejmowaniu decyzji w sprawie przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego organ właściwy powinien kierować się odpowiednio przepisami Działu III Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w szczególności przepisami dotyczącymi kręgu osób obciążonych obowiązkiem alimentacyjnym oraz zasadami dotyczącymi pierwszeństwa realizacji przez nich tego obowiązku.
ZALICZKA ALIMENTACYJNA
W JAKI SPOSÓB MOŻNA OTRZYMAĆ ZALICZĘ ALIMENTACYJNĄ
W jaki sposób można otrzymać zaliczkę alimentacyjną?
Po wniosek o zaliczkę należy zgłosić się do MOPS w Sanoku. Wypełniony wniosek składa się u komornika sądowego. Ze swej strony komornik dołączy zaświadczenie o bezskuteczności prowadzonego postępowania egzekucyjnego ?w tym informację o wysokości wyegzekwowanego świadczenia alimentacyjnego? (art. 10 ust. 4 ustawy). Niniejszy wniosek wraz z zaświadczeniem komornik przekazuje do MOPS-u. Wniosek do komornika można złożyć już w sierpniu, ale prawo do zaliczki przysługiwać będzie dopiero od 1 września br. Zaliczka zostanie wypłacona od tego miesiąca aż do końca okresu zasiłkowego, w którym osoba uprawniona , jej przedstawiciel ustawowy (samotny rodzic) albo opiekun prawny złoży do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej.
Oświadczenie o tym, że osoba uprawniona do pobierania alimentów nie przebywa w rodzinie zastępczej, instytucji, która zapewnia całodobowe utrzymanie, nie zawarła związku małżeńskiego i nie jest uprawniona do zasiłku rodzinnego a własne dziecko.
Oświadczenie o ?przekazaniu komornikowi sądowemu wszystkich znanych mu istotnych informacji niezbędnych do prowadzenia postępowania egzekucyjnego wobec dłużnika alimentacyjnego? (art. 10 ust. 5 ustawy),
Informację o miejscu zamieszkania, wieku zatrudnieniu i sytuacji ekonomicznej osób zobowiązanych do opłacania alimentów - po rodzicu dziecka w dalszej kolejności,
Inne niezbędne dokumenty określone w przepisach o świadczeniach rodzinnych (np. zaświadczenie z urzędu skarbowego o dochodach uzyskanych członków rodziny w 2004 r., zaświadczenie o kontynuowaniu nauki ).
Ważny w tej kwestii jest art. 10 ust. 7 i 8 tej ustawy. Wynika z niego, że organ właściwy wierzyciela, czyli gmina wypłacająca zaliczkę po upływie kwartału dokona rozliczenia ?pomiędzy wypłaconą zaliczką a wyegzekwowanymi przez komornika świadczeniami alimentacyjnymi? (art. 10 ust. 7). W związku z powyższym wysokość zaliczki w następnym kwartale zostanie pomniejszona o kwotę świadczenia alimentacyjnego wyegzekwowaną przez komornik.
ZALICZKA ALIMENTACYJNA
Zaliczka alimentacyjna jest to nowe świadczenie dla rodziców samotnie wychowujących dzieci. Wprowadzone ono zostało Ustawą z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz.U. z 2005 r. nr 86, poz. 732). Niniejsza ustawa weszła w życie w części dotyczącej postępowania wobec dłużników alimentacyjnych od 1 czerwca 2005 r. (art. 1 ? 6 ustawy), a w części dotyczącej zaliczki alimentacyjnej, która weszła 1 września 2005 r. (art. 7 ? 18 ustawy).
Ustawa z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U z2003 r. nr 228, poz. 2255, z 2004 r. nr 192, poz. 1963) zawiera zmiany wprowadzone ustawą o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej. W art. 3 pkt 17 cytowanej ustawy zdefiniowano pojęcie ?osoby samotnie wychowującej dziecko?. Przez osobę samotnie wychowującą dziecko rozumie się ? pannę, kawalera, osobę pozostającą w separacji orzeczonej prawomocnym wyrokiem sądu, rozwiedzioną, wdowę, lub wdowca, jeżeli wspólnie nie wychowują dziecka z ojcem lub matką dziecka?.
Zaliczka alimentacyjna zostanie wprowadzona do systemu świadczeń rodzinnych od 1 września br. Będzie ona wypłacana osobom uprawnionym do alimentów wychowywanych przez osobę samotną. Istotny będzie tutaj fakt, bezskutecznej egzekucji alimentów na podstawie tytułu wykonawczego.
Przyjrzyjmy się zatem niektórym przepisom :
Art. 7.ust. 1. ustawy; ?Zaliczka alimentacyjna /?/przysługuje osobie uprawnionej do ukończenia 18 roku życia albo, w przypadku gdy uczy się w szkole lub szkole wyższej, do ukończenia 24 roku życia?. Art. 7 ust. 2 ustawy; ?Zaliczka przysługuje, jeżeli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę w rodzinie nie przekracza kwoty 583,00 zł?.
Art. 10 ust. 2 ustawy; ? Ustalenie prawa do zaliczki następuje na wniosek osoby uprawnionej do zaliczki, jej przedstawiciela ustawowego albo opiekuna prawnego?.
Art. 10 ust. 3 ustawy; ?Wniosek o którym mowa składa się za pośrednictwem komornika sądowego prowadzącego postępowanie egzekucyjne na rzecz osoby uprawnionej?.
Zaliczka alimentacyjna w rozumieniu art. 12 ust. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych przysługuje też ?osobie uczącej się, jeżeli oboje rodzice osoby uczącej się nie żyją?. Jeżeli w ustawie jest mowa o ?osobie uczącej się? to zgodnie z art. 3 pkt 13 tej ustawy ?osoba uczącą się ? - to osoba pełnoletnia nie pozostająca na utrzymaniu rodziców, ponieważ: albo oni nie żyją lub posiada ona zasądzone od rodziców alimenty na jej rzecz, ?jeżeli wyrok sądu orzekający alimenty został wydany przed osiągnięciem pełnoletniości przez osobę ucząca się?. Zaliczkę alimentacyjną w drodze wyjątku (art. 28a ustawy) ? osoba uprawniona do świadczenia alimentacyjnego będzie mogła pobierać tylko przez rok, wówczas gdy wychowująca ją osoba, która pozostaje w związku małżeńskim złoży do sądu rodzinnego pozew o rozwód lub separację. Poza tym musi spełnić ?pozostałe warunki określone w ustawie?.
W przypadku otrzymania zaliczki alimentacyjnej ważne są następujące fakty:
Osoba starająca się o zaliczkę alimentacyjną, aktualnie nie otrzymująca zasądzonych alimentów, powinna złożyć u komornika sądowego wniosek o wszczęcie egzekucji . Jest to tutaj istotne, ponieważ zgodnie z zapisem w art. 10 ust. 4 ustawy ? Komornik dołącza do wniosku o przyznanie zaliczki zaświadczenie o bezskuteczności prowadzonego postępowania egzekucyjnego, w tym informacje o wysokości wyegzekwowanego świadczenia alimentacyjnego?. Tutaj jest istotna właśnie bezskuteczność egzekucji, czyli nie wyegzekwowanie należności świadczeń alimentacyjnych za ostatnie 3 miesiące.
Ustawa mówi również o tym, kiedy osobie uprawnionej mimo spełnienia wszystkich warunków zaliczka nie będzie przysługiwać. Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy; ?Zaliczka nie przysługuje, jeśli osoba uprawniona :
-
Przebywa w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie albo w rodzinie zastępczej,
-
Zawarła związek małżeński,
-
Jest uprawniona do zasiłku rodzinnego na własne dziecko.
Wysokość zaliczki alimentacyjnej ma wynosić tyle ile przyznane przez sąd świadczenie alimentacyjne (albo różnica między kwotą przyznanego świadczenia, a wyegzekwowaną faktycznie w danym miesiącu kwotą alimentów ), jednak nie więcej niż:
-
w sytuacji gdy w rodzinie jest jedna lub dwie osoby uprawnione do zaliczki - 170 zł na uprawnioną osobę lub 250 zł, jeśli legitymuje się ona orzeczeniem o niepełnosprawności albo orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności,
-
gdy takich osób jest trzy lub więcej zaliczka wyniesie odpowiednio 120 lub 170 zł dla każdej osoby uprawnionej.
Przewiduje się specjalną wysokość zaliczki dla osób uprawnionych, wychowywanych w rodzinach, w których dochód na członka rodziny nie przekracza połowy kwoty uprawniającej do skorzystania z zaliczki (291,50 zł).Takie osoby otrzymają wyższą zaliczkę wynoszącą:
-
gdy w rodzinie jest jedna lub dwie osoby uprawnione do zaliczki - 300 zł na osobę uprawnioną albo 380 zł, jeśli legitymuje się ona orzeczeniem o niepełnosprawności albo orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności,
-
gdy takich osób jest trzy lub więcej - odpowiednio 250 zł albo 300 zł dla każdej osoby uprawnionej?.
DODATKI MIESZKANIOWE
WARUNKI UZYSKANIA DODATKU MIESZKANIOWEGO
O dodatek mieszkaniowy mogą ubiegać się:
- najemcy oraz podnajemcy lokali mieszkalnych
- osoby zamieszkujące w lokalach mieszkalnych, do których przysługuje im spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego
- osoby zajmujące lokale mieszkalne w budynkach stanowiących ich własność i właściciele samodzielnych lokali mieszkalnych
- inne osoby mające tytuł prawny do zajmowanego lokalu mieszkalnego i ponoszące wydatki związane z jego zajmowaniem
- osoby zajmujące lokal mieszkalny bez tytułu prawnego, oczekujące na przysługujący im lokal zamienny albo socjalny.
Dodatek mieszkaniowy przysługuje na podstawie tylko jednego z w/w tytułów gdy dochód na jednego członka gospodarstwa domowego w okresie trzech miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku o przyznanie dodatku nie przekracza 175% najniższej emerytury w gospodarstwach jednoosobowych i 125% w ospodarstwach wieloosobowych.
Najniższa emerytura od dnia 1 marca 2006 r. wynosi: 597,46 zł.
Jeżeli dochód na jednego członka gospodarstwa domowego jest wyższy od w/w dochodu, a kwota nadwyżki nie przekracza wysokości dodatku mieszkaniowego, należny dodatek obniża się o tę kwotę.
Za dochód uważa się wszelkie przychody po odliczeniu kosztów ich uzyskania oraz po odliczeniu składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, chyba że zostały już zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.
Do dochodu nie wlicza się:
- dodatków dla sierot zupełnych,
- zasiłków pielęgnacyjnych,
- zasiłków okresowych z pomocy społecznej,
- jednorazowych świadczeń pieniężnych i świadczeń w naturze z pomocy społecznej oraz dodatku mieszkaniowego, a także jednorazowych zapomóg z tytułu urodzenia się dziecka (wprowadzonych ustawą z dnia 29 grudnia 2005 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych - Dz. U. Nr 12, poz.67 z 2006 r),
- dodatku z tytułu urodzenia dziecka (o którym mowa w ustawie z dnia 29 grudnia 2005 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych Dz. U. Nr 267, poz 2260),
- pomocy z zakresu dożywiania (wprowadzonej ustawą z dnia 29 grudnia 2005 r. - Dz. U. Nr 267, poz. 2259)
Dochód z prowadzenia gospodarstwa rolnego ustala się na podstawie powierzchni gruntów w hektarach przeliczeniowych i przeciętnego dochodu z 1 hektara przeliczeniowego, ostatnio ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, na podstawie art. 18 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 1993 r. Nr 94, poz. 431, z późn. zm.).
Przez gospodarstwo domowe rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę ubiegającą się o dodatek mieszkaniowy, samodzielnie zajmującą lokal albo gospodarstwo prowadzone przez tę osobę wspólnie z małżonkiem i innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi, które swoje prawa do zamieszkiwania w lokalu wywodzą z prawa tej osoby.
gdy normatywna powierzchnia użytkowa lokalu w przeliczeniu na liczbę członków gospodarstwa domowego nie przekracza:
- 35 m2 - dla 1 osoby
- 40 m2 - dla 2 osób
- 45 m2 - dla 3 osób
- 55 m2 - dla 4 osób
- 65 m2 - dla 5 osób
- 70 m2 - dla 6 osób, a w razie zamieszkiwania w lokalu większej liczby osób, dla każdej kolejnej osoby zwiększa się normatywną powierzchnię o 5 m2.
Normatywną powierzchnię powiększa się o 15 m2, jeżeli w lokalu mieszka osoba niepełnosprawna poruszająca się na wózku lub osoba niepełnosprawna, jeżeli niepełnosprawność wymaga zamieszkiwania w oddzielnym pokoju.
O wymogu zamieszkiwania w oddzielnym pokoju orzekają powiatowe zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz. U. nr 123, poz. 776, z późn. zm.).
Dopuszcza się przekroczenie powierzchni normatywnej o 30% albo 50% pod warunkiem, że udział powierzchni pokoi i kuchni w powierzchni użytkowej tego lokalu nie przekracza 60%.
Do celów obliczenia dodatku mieszkaniowego przyjmuje się:
1. Różnicę pomiędzy wydatkami przypadającymi na normatywną powierzchnię użytkową zajmowanego lokalu, a wydatkami poniesionymi przez osobę otrzymującą dodatek w wysokości:
- 15% dochodów gospodarstwa - w gospodarstwie jednoosobowym
- 12% dochodów gospodarstwa - w gospodarstwie 2-4 - osobowym
- 10% dochodów gospodarstwa - w gospodarstwie 5- osobowym i większym.
2. Jeśli średni miesięczny dochód jest równy lub wyższy od 150% kwoty najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym i 100% tej kwoty w gospodarstwie wieloosobowym, lecz nie przekracza odpowiednich wysokości średnich miesięcznych dochodów, o których mowa wyżej, wówczas przyjmuje się wydatki poniesione przez osobę w wysokości:
- 20% dochodów gospodarstwa - w gospodarstwie jednoosobowym
- 15% dochodów gospodarstwa - w gospodarstwie 2-4 - osobowym
- 12% dochodów gospodarstwa - w gospodarstwie 5- osobowym i większym).
Wydatkami poniesionymi przez osobę ubiegającą się o dodatek mieszkaniowy są świadczenia okresowe ponoszone przez gospodarstwo domowe w związku z zajmowaniem lokalu mieszkalnego.
Wydatkami mieszkaniowymi są:
- czynsz,
- opłaty związane z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na lokale mieszkalne w spółdzielni mieszkaniowej,
- zaliczki płacone przez właścicieli lokali mieszkalnych na koszty związane z nieruchomością wspólną,
- świadczenia związane z eksploatacją domu jednorodzinnego,
- odszkodowanie za zajmowanie lokalu bez tytułu prawnego,
- opłaty za energię cieplną, wodę, odbiór nieczystości stałych i płynnych.
Wysokość wydatków do celów obliczania dodatku mieszkaniowego, w wypadku czynszu wolnego, w tym za podnajem lokalu mieszkalnego uiszczanego osobie fizycznej przyjmuje się według umów.
Jeżeli osoba ubiegająca się o dodatek mieszkaniowy zamieszkuje w lokalu mieszkalnym lub domu nie wchodzącym w skład mieszkaniowego zasobu
gminy do wydatków przyjmowanych dla celów obliczenia dodatku mieszkaniowego zalicza się:
- wydatki, które w wypadku najmu lokalu mieszkalnego byłyby pokrywane w ramach czynszu lecz wyłącznie do wysokości czynszu, jaki obowiązywałby dla danego lokalu, gdyby lokal ten wchodził w skład zasobu mieszkaniowego gminy,
- opłaty, poza czynszem, które obowiązywałyby w zasobie mieszkaniowym gminy, gdyby lokal ten wchodził w skład tego zasobu.
Jeżeli lokal mieszkalny nie jest wyposażony w instalację doprowadzającą energię cieplną do celów ogrzewania, w instalację ciepłej wody lub gazu przewodowego z zewnętrznego źródła znajdującego się poza lokalem mieszkalnym, osobie uprawnionej do dodatku mieszkaniowego przyznaje się ryczałt na zakup opału stanowiący część dodatku mieszkaniowego.
Wydatki mieszkaniowe przyjmuje się w wysokości 100%.
Wysokość dodatku mieszkaniowego łącznie z ryczałtem za brak centralnie ciepłej wody i centralnego ogrzewania nie może przekraczać 70% wydatków przypadających na normatywną powierzchnię zajmowanego lokalu mieszkalnego lub 70% faktycznych wydatków ponoszonych za lokal mieszkalny, jeżeli powierzchnia tego lokalu jest mniejsza lub równa normatywnej
powierzchni.
Ubiegając się o dodatek należy złożyć:
- wniosek o przyznanie dodatku mieszkaniowego potwierdzony przez zarządcę domu
- deklarację o wysokości dochodów gospodarstwa domowego za okres trzech pełnych miesięcy kalendarzowych poprzedzających datę złożenia wniosku (sumę dochodów członków tego gospodarstwa oblicza się na podstawie przedłożonych do wglądu zaświadczeń).
Wyżej wymienione dokumenty wnioskodawca winien złożyć osobiście w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w Sanoku, przy ulicy Zamkowa 30 (od 1- go do 20- go dnia każdego miesiąca).
Wnioskodawca będący właścicielem domu jednorodzinnego powinien złożyć ponadto zaświadczenie organu właściwego w sprawie wydania pozwolenia na budowę, potwierdzające rok wydania, powierzchnię użytkową i wyposażenie techniczne domu, a także przedstawić rachunki dotyczące wydatków.
Dodatek mieszkaniowy przyznawany jest każdorazowo w drodze decyzji administracyjnej na okres 6 miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca
następującego po dniu złożenia wniosku.
Organ uprawniony do przyznania dodatku mieszkaniowego może odmówić przyznania dodatku mieszkaniowego, jeśli:
- w wyniku przeprowadzenia wywiadu środowiskowego ustali, że występuje rażąca dysproporcja między niskimi dochodami wykazanymi w złożonej deklaracji, a faktycznym stanem majątkowym wnioskodawcy, wskazującym, że jest on w stanie uiszczać wydatki związane z zajmowaniem lokalu mieszkalnego (domu jednorodzinnego) wykorzystując własne środki i posiadane zasoby majątkowe lub faktyczna liczba osób wspólnie stale zamieszkujących i gospodarujących z wnioskodawcą jest mniejsza niż wykazana w deklaracji.
- w wyniku wznowienia postępowania stwierdzono, że dodatek mieszkaniowy przyznano na podstawie nieprawdziwych danych zawartych w deklaracji lub wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego, osoba otrzymująca dodatek mieszkaniowy jest obowiązana do zwrotu nienależnie pobranych kwot w podwójnej wysokości.
W przypadku stwierdzenia, że osoba, nie opłaca na bieżąco należności za zajmowany lokal, wypłatę dodatku mieszkaniowego wstrzymuje się - w drodze decyzji - do czasu uregulowania należności. Jeżeli uregulowanie należności nie nastąpi w ciągu 3 miesięcy od dnia wydania decyzji, decyzja o przyznaniu dodatku mieszkaniowego wygasa.
Osoba, w stosunku do której z powodu nieuregulowania należności za zajmowany lokal mieszkalny wygasła decyzja o przyznaniu dodatku mieszkaniowego, może wystąpić ponownie o jego przyznanie po uregulowaniu zaległości powstałych w okresie obowiązywania decyzji.
Na żądanie organu przyznającego dodatek mieszkaniowy osoba pobierająca dodatek jest obowiązana udostępnić dokumenty potwierdzające
wysokość dochodów wykazanych w deklaracji. Osoba korzystająca z dodatku mieszkaniowego jest obowiązana przechowywać te dokumenty przez
okres 3 lat od dnia wydania decyzji o przyznaniu tego dodatku.
DODATKI MIESZKANIOWE - ZASADY PRZYZNAWANIA
Jedną z form udzielania pomocy społecznej jest dodatek mieszkaniowy. Jest to świadczenie pieniężne wypłacane gospodarstwom domowym dla pokrycia wydatków związanych z utrzymaniem mieszkania.
Zasady i tryb oraz ustalanie wysokości dodatku mieszkaniowego reguluje ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr. 71, poz.734 z póź. zm.).
Parafialny Zespół Charytatywny "CARITAS"
Parafialny Zespół Charytatywny "CARITAS" Ul. Kościelna 1 Tel. 13 46 431 44
Polski Czerwony Krzyż
Polski Czerwony Krzyż Zarząd Rejonowy Ul. Daszyńskiego 17 Tel. 13 46 310 54
Polski Komitet Pomocy Społecznej
Polski Komitet Pomocy Społecznej Ul. Zamkowa 30 Tel. 13 46 322 07
Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie
Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie Ul. Jagielońska 20 Tel. 13 46 435 93
Towarzystwo Pomocy im. Brata Alberta
Towarzystwo Pomocy im. Brata Alberta] Ul. Kościuszki 22 Tel. 13 46 457 45
Towarzystwo Przyjaciół Dzieci, Koło Pomocy Dzieciom Niepełnosprawnym Ruchowo
Towarzystwo Przyjaciół Dzieci, Koło Pomocy Dzieciom Niepełnosprawnym Ruchowo Ul. Rynek 7
Tel. 13 46 318 33
|